Bu foniy dunyodagi baʼzi odamlar menga choh qazishgan bo‘lsada, o‘sha chohdan o‘zgarib chiqdim- yana-da kuchliroq bo‘ldim!
Bu yo‘llarda bir qancha vaqt o‘zimni yo‘qotib, hech narsani his qilmay yurdim. Lekin o‘rgandim: inson o‘zi yurgan yo‘llarga gullar ekib olg‘a intilishi kerak ekan. Agar yarim yo‘lda qolsayu, orqaga qaytadigan bo‘lsa, o‘sha yo‘llar gullar bilan bezatilgan bo‘lishi kerak ekan.
Hattoki kaktuslar ham gullashi mumkin bo‘lgan bu dunyodagi baʼzi bir odamlarning qalbi allaqachon so‘lib, qurib qolgan.
"G‘am-alam, tashvishlar ustma-ust kelib, chiday olmaydigan holga tushib qolsangiz ham, taslim bo‘lmang! Ana shundagina taqdiringiz o‘zgaradi!"